Zoef zoef

Hoi allemaal,

Zoef zoef... dat slaat op hoe snel de tijd hier gaat. Ondanks dat we hier pas anderhalve week zijn voelt het of ik hier al maanden woon. Ik weet inmiddels de belangrijkste winkels te vinden, ik weet ongeveer de buurt en ik kan al tot 2 tellen in Hindi. Heb trouwens wel een boekje "Hindi voor beginners" gekocht dus binnenkort hopelijk meer.

De afgelopen dagen stonden voornamelijk in het teken van de kinderen. Arun heeft er 2, een meisje van 6, Vamshika, en een zoontje van 3, Jedidiah. Vamshi had ik al eerder ontmoet, Jd nog niet. Wel even spannend natuurlijk want aangezien Arun overdag werkt mocht ik op de kinderen passen. Gelukkig ging/gaat alles supergoed, ze luisteren en zijn eigenlijk superlief.

Uiteraard was het ook kerstmis, maar voor mijn gevoel was het niet echt zo. Het is gewoon te warm om een kerstgevoel te krijgen en kerstmis wordt ook niet zo groot gevierd als in Nederland. Wat logisch is natuurlijk aangezien India een Hindu land is en kerst heeft voor hun geen echte betekenis. Kerstmis is hier ook maar 1 dag, alleen de 25e. Die dag zijn we met de kinderen wezen lunchen en 's avonds naar een collega van Arun geweest die een soort van buffet georganiseerd had. Onwijs lekker eten dus dat was goed! Arun at niet al te veel want hij had een lichte voedselvergiftiging, arme hij. Ik heb me echt helemaal vol gegeten daar maar helaas viel het toch niet zo goed want de volgende dag was ik het die boven de wc hing. En dan dus 2 kinderen om je heen. Respect, respect, respect voor alle moeders!

Vandaag zijn ze bij hun moeder (Anu, Aruns ex-vrouw), waarschijnlijk morgen weer bij ons en volgende week ook bijna de hele week. Anu is trouwens wel een aardige vrouw, even raar natuurlijk om haar te ontmoeten, maar het viel hardstikke mee. Ze vindt dat ik het goed doe met de kinderen dus ze is helemaal gerustgesteld om ze bij mij achter te laten.

Wat dingen over India... India is vooral heel druk. Overal waar je kijkt zie je mensen lopen en is er verkeer. Alles kriskras door elkaar, nog erger dan Sri Lanka. Veel vrouwen in tradiotionele kleding, heel kleurrijk vooral. Mannen vaak meer westers gekleed. Zoals ik al eerder zei word ik niet echt aangestaard hier, denk dat dat vooral komt omdat er binnen India zoveel verschillende soorten mensen zijn dat het niet zo heel erg opvalt. Arun is bijvoorbeeld vrij donker, komt omdat hij uit Zuid-India komt. De mensen in het noorden zijn veel lichter, kunnen makkelijk voor Italianen doorgaan. Meer in het Noord-Oosten (richting China) lijken de mensen op Chinezen/Koreanen. Weet nog wel dat ik verbaasd aan Arun vroeg waarom een Indiaase vliegmaatschappij Koreanen als personeel had. Hij keek me erg verbaasd aan en legde toen uit dat dat ook Indiers zijn, maar dan dus uit de noordelijke provincies.... Oeps....

Hoewel je altijd veel mensen op straat ziet, ook overdag, wordt er onwijs hard gewerkt. Arun heeft me dit een paar dagen geleden proberen uit te leggen. Niet dat ik niet snap wat hard werken is, maar met mijn Nederlandse achtergrond (werk/vrije tijd verhouding, 38-urige werkweek, parttime mogelijkheden, sociale zekerheid) zijn sommige dingen zo vanzelfsprekend dat je wel eens vergeet dat het in andere landen anders is. Arun heeft een goede baan, een ruim bovengemiddeld salaris en daarmee ook een behoorlijke status. Maar... er is altijd een kans dat hij eruit geknikkerd wordt. Wat als er nieuwe mensen zijn, jonger en dus goedkoper, die nog meer talent hebben dan hij. Of wat als zijn ideeen niet verkopen. Of wat als hij een ongeluk krijgt en zijn werk niet meer kan doen? Dat betekent in India dus gewoon dikke vette pech. Een sociaal vangnet is er niet, misschien dat hij omdat hij een senior position heeft nog een maand of wat salaris krijgt, maar dan houdt het op. En dan is het dus een kwestie van overleven. Het is ondenkbaar voor veel Indiers om "gewoon" een baan te hebben. Een baan waar je van 9 tot 5 werkt en waarin je niet echt gelukkig bent, maar ach... je hebt wat. Simpel omdat ze wel gepassioneerd moeten zijn omdat ze anders zo vervangen worden. Dit geldt niet voor iedereen natuurlijk, er zijn altijd mensen die voor de makkelijke weg gaan en hun hele leven riksjaw-driver blijven. Met bijbehorend salaris, huis en status. Arun is niet zo, hij wil wat bereiken in zijn leven. Aan de ene kant natuurlijk prima: hij komt van het "platteland", heeft wel rechten gestudeerd en een paar maanden als advocaat gewerkt, maar jaren geleden gekozen voor de reclamewereld. En met succes. Aan de andere kant betekent dat wel dat hij altijd lange dagen maakt, altijd de lat hoger blijft leggen en dus niet veel thuis is. Kinderen worden hier ook onwijs gedrild, veel meer dan in Nederland. Vamshi gaat naar school, maar heeft daarnaast ook al huiswerk. Geloof dat ik voor het eerst huiswerk had toen ik 10 was, in groep 7. Daarnaast is het belangrijk dat je het goed doet in school, dat je de beste van de klas bent, dat je prijzen wint, dat soort dingen. Vrij tegenovergesteld van Nederland waar een kind zo lang mogelijk kind kan blijven en het ondenkbaar is dat je een kind van 5 huiswerk geeft.

India is een land van tegenstellingen, zeker weten. Zoals ik het hier neerschrijf lijkt het of alle Indiers onwijs ijverige mensen zijn die alleen maar willen scoren en het dus maken, maar dat is niet zo. Armoede is groot, je ziet hier veel meer bedelende mensen dan in Sri Lanka. De buurt waar we nu wonen is niet echt arm, maar ook niet rijk. Vooral als je door de smallere steegjes loopt zie je kinderen zonder kleren, een waterkraan buiten die gebruikt wordt door verschillende gezinnen, huizen die bestaan uit 1 kamer en waar de "keuken" buiten op straat is, dat soort dingen. Ik vind het heel erg indrukwekkend om door die straatjes te lopen en al die dingen te zien. Vind het niet echt gepast om foto's te maken, wat wel jammer is want kan jullie niet echt een indruk geven. De mensen zijn namelijk wel arm, maar als je langsloopt dan lachen ze naar je. Wat ook wel apart is om te zien zijn de "slagers". Daar vind je dus levende kippen die terplekke voor je geslacht worden. Of je ziet karkassen buiten tegen de muur hangen (koeien?) en daar snijden ze stukken vlees van af. Verser kan het niet ;-). De buurt waar we wonen is trouwens duidelijk een moslim buurt. Er is een moskee en het merendeel van de vrouwen loopt in burka. De eerste dag vond ik dat nog wel apart, nu valt het niet eens meer op. Heb trouwens niet het idee dat deze vrouwen allemaal onderdrukt worden (wat toch een beetje het stigma is) want de meesten lopen gewoon gezellig met vriendinnen over straat, onderhandelen met mannen en hebben er geen probleem mee om een riksjaw driver uit te schelden. Een arme, kleurrijke en indrukwekkende buurt dus!

En om de tegenstelling weer even compleet te maken: ik moet er vandoor... een jurk kopen want vanavond gaan we naar een soort van after-Xmas feest. In een of andere club waar het de bedoeling is dat je netjes in pak/jurk komt. Niet helemaal gala, maar wel bijna.

Als ik jullie niet meer "spreek", alvast een erg gelukkig nieuwjaar!

Kusssssss