Robinsky

Voor bijna 10 dagen hebben we een hond in huis gehad, Robinsky. Robinsky is de (ex-straat)hond van een Poolse collega en aangezien zij en haar man op vakantie gingen, hebben wij op de hond gepast.

Ze vertrokken al toen ik nog in Nederland zat (moest weer terug voor een nieuw visum) dus zolang was Robbie ondergebracht bij de dierenarts. Ik had de dierenarts 's middags opgebeld om te vragen of ik de hond die avond kon ophalen. Hij was op dat moment onderweg, maar zou om 7 uur terug in de praktijk zijn. Ik een taxi gebeld (wilde niet met de hond in een ricksjaw) en iets na 7'en was ik bij de dierenarts. Hij stond al bij de deur en het eerste wat hij vroeg is waar de hond was. Euh.... "Die had u toch?". "Ik heb helemaal geen hond, die heb jij toch? Hij is toch ziek??". Bleek dus dat hij had begrepen dat ik doorverwezen was door Monika en Gunjan (zo heet haar man) en dat ik zelf een zieke hond had. Robinsky was in het huis van zijn assistent, een half uur rijden verderop. Omdat ik weinig zin had om de volgende dag te gaan, zijn assistent en ik in de taxi gestapt en hebben we Robinsky opgehaald. Door de nodige files onderweg was ik uiteindelijk om 9 uur thuis...

Ik had bedacht dat ik iets eerder uit zou stappen zodat Robinsky meteen zijn avondwandeling had gehad. Even schoot het door me heen dat ik geen plastic zakje bij me had. En dat ik toch wel de drollen op moest ruimen. Maar toen herinnerde ik me weer hoeveel straathonden er rondlopen en die poepen ook niet allemaal bepaald netjes in de goot. Om maar te zwijgen van alle mensendrollen (!!!) die je tegenkomt omdat er mensen zijn die denken dat Bangalore 1 groot openbaar toilet is....

Enfin, Robbie en ik dus naar huis gewandeld, maar dat was iets minder relaxed dan ik verwacht had. Had namelijk totaal geen rekening gehouden met de straathonden die Robbie als een indringer zagen en hem dat ook goed duidelijk wilden maken. Van alle kanten werd er gegromd en geblaft en 1 hond viel Robbie zelfs aan. Straathonden zijn hier best agressief, vooral 's nachts. In de afgelopen maanden zijn er 3 kinderen doodgebeten, van 1 waren alleen de botten nog teruggevonden... Als volwassene heb je er niet zo heel veel last van. Tenzij je op een motor rijdt (straathonden vinden het erg leuk om in je broek te gaan hangen dan) of dus een hond bij je hebt.

Eenmaal thuis, Robbie moest op 3 poten de trap op omdat die rot-straathond hem best hard gebeten had, heb ik hem wat eten gegeven. Geen verantwoord hondenvoer, maar rijst-met-een-prutje. Volgens Monika at hij dat altijd, maar mooi niet dat hij een hap nam. Denk dat hij de kookkunsten van onze maid Valentina niet echt kon waarderen.

De volgende dag (vrijdag) moest ik gewoon werken dus zou Robinsky de hele dag alleen thuis zijn. 's Ochtends een rondje gelopen, gewapend met een stok om de straathonden van me af te meppen, en 's avonds toen ik terug kwam weer. Tot mijn grote opluchting had hij niks stuk gemaakt en ook had hij zijn behoeften netjes bewaard tot 's avonds. Helaas leek hij het eten nog steeds niet lekker te vinden dus heb ik in het weekend maar echte hondenbrokken gehaald. Kostte bijna 20 euro voor 4kg en daar zou hij dan 10 dagen mee kunnen doen. Ik eet zelf nog niet eens voor 20 euro in 10 dagen!!! Maar goed, de hond bracht ook wel veel gezelligheid, dus dat had ik er wel voor over.

Zondagavond kwam Arun weer thuis, die was in Goa voor een seminar en die schrok zich ook rot toen we gingen lopen en die ene gemene straathond Robbie weer aanviel. Hij belde de politie die beloofde dat ze iemand zouden sturen, maar tot nu toe niks gezien... Denk dat er eerst weer een kind doodgebeten moet worden voordat ze iets doen hier :-(. Ook Arun vond het erg gezellig met Robbie in huis. Behalve het feit dat Robbie gewend is om in bed te slapen. Van Arun mocht dat niet, dus wat deed die slimme hond? Op het moment dat wij naar bed gingen sloop hij stiekem onder het bed en daar bleef hij dan heeeeeel stil liggen. Wij dachten dat hij in de kamer was, dus deden de deur dicht. Als we dan eenmaal lagen te slapen klom hij op het bed. Waar hij vervolgens het halve bed in beslag nam.

De rest van de week hebben we Robbie vooral boven op het dakterras uitgelaten zodat we de straathond konden ontwijken. Alleen als we hem niet zagen dan liepen we wel een "gewoon" rondje. Robinsky raakte ook gewend aan de hondenbrokken en leek ze zelfs wel lekker te vinden.

Op zondag haalden Monika en Gunjan hem weer op, nadat we hebben aangeboden dat we best willen oppassen als ze een weekendje weg gaan of zo. Het is echt leuk om een hond in huis te hebben, maar heel eerlijk hebben we er niet genoeg tijd voor om er echt 1 te hebben.


Verder... is er een heleboel gebeurd. Dat krijg je natuurlijk als je maandenlang niks schrijft... We hebben een aantal feesten gehad hier, ben dus naar Nederland geweest, de kinderen zijn geweest. 2 keer zelfs. Volgende week loop ik een modeshow, georganiseerd door een bedrijf dat trainingen geeft aan Indiers die naar het buitenland gaan. Ze waren op zoek naar buitenlandse modellen (ahum) die in Indiase kleding gaan lopen. Paar weken geleden ben ik geweest om de maten op te laten nemen, morgen passen en volgende week zaterdag is de show. Ook komt volgende maand de koningin naar Bangalore en als het goed is ontvangen we via de ambassade een uitnodiging. Ben erg benieuwd!

Zoals vaker heb ik het voornemen om de site vaker te gaan updaten. Kans is nu wel groter omdat 1 van onze buren draadloos internet heeft en dat niet heeft beveiligd. Oftewel: ik kan via mijn laptop op zijn netwerk en zo op internet. Dus internet thuis :-D.

Voor nu allemaal heel veel liefs en geniet van het mooie weer! Het is bij jullie bijna net zo warm als bij ons!

Liefs,

Sanne